Psalm 62: 1-13
Almal het soms ’n behoefte aan rus, stilte en kalmte. In Psalm 62 is daar vyf verwysings wat soos ’n refrein deur die Psalm loop, dat daar net by God rus te vinde is. Die insiggewende van hierdie verwysings is dat die skrywer aantoon dat die rus wat by God te vinde is, rus is te midde van die onrus, woelinge en chaos wat ons wêreld kenmerk.
Die Psalm begin met die belydenis, Net by God vind ek rus…, en volg dit dan op met ’n uitroep, ’n kreet waarin hy sy lyding beskrywe en homself beskryf as ’n bouvallige muur. Daarna egter weer dadelik dieselfde belydenis waarmee die Psalm begin het: Net by God vind ek rus… Te midde van die realiteit van die lewe se uitdagings, staan die rus by God vas.
Tydens ’n kompetisie waarin skilders gevra is om ’n voorstelling van vrede te maak, het die volgende skildery die kompetisie gewen. ’n Waterval is uitgebeeld met donker wolke wat dreig om enige oomblik van bo af weerligstrale los te laat. ’n Boompie het skuins uit ’n rots gegroei en het op die een of ander wonderbaarlike wyse die krag van die waterstroom weerstaan. Een van die takke het uitgesteek en in die mik daarvan, enkele sentimeters van die stortvloed verwyder, was ’n voëlnessie met ’n voëltjie daarin wat houtgerus op haar eiers gesit het. Dit is vrede. Kalmte langs die stortvloed.
Hoe vind ons die rus in ons storms? Psalm 62 getuig: Draai weg van al die gewaande, aardse bronne van rus en vrede. Die psalmis eindig die Psalm soos hy dit begin het: …dat net God mag het en ’n mens net op U, Here, kan vertrou…
Gebed
Here, leer my dat ek te midde van al die onrus van hierdie lewe, net by U ware rus en vrede kan vind. Amen.
Dr Gerhard Nel, Horison Roodepoort
