2 Korintiërs 6: 1-2
Ons leef in ’n tyd van korrupsie, moorde, armoede wat toeneem en verval op alle terreine van ons lewe. My gedagtes gaan onwillekeurig terug na die Voortrekkers op die vooraand van die slag van Bloedrivier. Het hulle oor hul werklikhede en wêreld gedink soos ons vandag dink? Dan onthou ek die Gelofte: weldeurdagte en oortuigde gelowiges wat as kinders van God leef.
Ons leef in ’n tyd van onsekerheid en angs, soms met ’n bitterheid oor alles wat ons verloor het en beslis ’n bitterheid wat op alle aspekte van ons lewens kan inspeel. En tog sê Paulus, wie se wêreld in wese nie anders as ons s’n was nie: Nee, ons leef in genadetyd. Dit wat ons in Adventtyd verwag het, het waar geword. Die woord het vlees geword, en telkens kom breek Hy ons kalenders, tyd en geskiedenis binne. God se genade en verlossing, dit wat lig in duisternis bring, is ewig deel van ons lewe. God kom en herstel of restoureer die gebrokenheid van die mens, en elke oomblik in ons tyd is ’n tyd waarin ek aan God kan vasgryp. Nou is die dag van God se redding. Gebruik elke verleentheid as ’n besondere geleentheid om opnuut in gehoorsaamheid en vertroue in God te leef.
Moenie toelaat dat julle die genade van God tevergeefs ontvang het nie. Moenie so veg, vries of vlug, so negatief wees, dat die geleentheid om God se genade in jou wêreld en huis en vriendekring te leef, by jou verbygaan nie. Laat ons elke geleentheid aangryp. Die geestelike leiers van die volk Israel was so gaande met hul mag en gesag dat die geboorte van Jesus, die Messias wat sou kom, ongemerk by hulle verbygegaan het. Dit is tragies dat ons ook so vasgevang word in omstandighede dat ons toelaat dat die tyd vir genade en heling, troos en krag, ook by ons verbygaan.
Mag ons sorg dra dat ons nie die genade van God tevergeefs ontvang het nie.
Ds Hans Britz, Standerton