Romeine 8: 1-31
In die eerste gedeelte van Romeine 8 pleit Paulus weer dat gelowiges moet besef dat hulle nie meer slawe van hul sondige natuur is nie, maar lewend/nuut gemaak is deur die Gees van God. Gelowiges het die Gees van God ontvang, wat ons tot kinders van God gemaak het en wat ons tot God laat roep: Abba! Paulus sê hierdie Gees getuig saam met die Gees in ons dat ons kinders van God is. Dan hoor ons ook hierdie belofte dat ons erfgename is van God, erfgename saam met Christus, en omdat ons deel het aan sy lyding, sal ons ook deel hê aan sy heerlikheid.
Ons kan met blye verwagting uitsien na hierdie heerlikheid. Hierdie wêreld is aan verganklikheid onderworpe. Elkeen van ons is daarvan bewus! Ons worstel elke dag met die gebrokenheid van hierdie wêreld. Die verganklikheid is sigbaar dáár waar ons self, of mense naby aan ons, worstel met siekte en dood. Net soos die skepping, sug ons ook oor die verganklikheid waaraan ons onderworpe is. Die Gees in ons wat ons as eerste gawe ontvang, pleit vir ons by God wanneer ons met hierdie “sug” voor God gaan staan. Hy tree vir ons in gebed in by God, voordat ons ons gedagtes in woorde uitgedruk het. God wat ons harte deurgrond, weet wat die bedoeling van die Gees is, want Hy pleit volgens die wil van God.
Die Gees is ons Voorspraak, Trooster, Toeruster en Pleitbesorger. In hierdie gebroke wêreld is ons nie alleen nie, maar Hy is in ons. Wanneer jou woorde ontbreek omdat omstandighede jou wil oorweldig, rus met hierdie wete voor God. Hy ken jou hart. Niks kan jou van sy liefde skei nie! Onthou dat Hy jou uitverkies het en dat jy deel het aan die ewige heerlikheid wat alles by verre oortref.
Gebed
Here, om ons bly die skepping sug in die pyne van verwagting; uit die berge, bome, lug klink die krete van versmagting: Maak u aarde vry, o Heer, alles nuut, net tot U eer! Amen. (Gesang 593: 1)
Ds Manda le Roux, Weskus
