1 Korintiërs 6: 19-20
Iemand maak eendag die opmerking dat ander se liggaam dalk ’n tempel is, maar dat sy eie liggaam meer lyk soos ’n opgeblaasde springkasteel. Op ’n meer ernstige noot is hierdie teks wat verwys na ons liggaam as tempel van die Gees juis in soveel gesprekke al misbruik om tatoeëermerke of ander gewoontes soos rook of selfs slegte eetgewoontes af te keur. Ironies genoeg kom om gaatjies in jou ore te skiet nooit in hierdie gesprekke op nie…
Die realiteit is egter dat hierdie teks iets veel meer ontsluit as om ons af te skrik van enige merke wat jy graag aan jou eie liggaam wil aanbring of ’n ongesonde gewoonte wat jy probeer afskud. Hierdie teks verklap iets van ’n stukkie van God in ons elkeen. Hierdie word, myns insiens, die basis van wanneer ons praat van die werking van die Heilige Gees, want die werking van die Gees is nie buite ons nie, maar eerder deur ons. Dit sluit my en jou fisiese liggaam in, nie net ons gebede en ons gedagtes nie, maar ook ons spiere en tendons.
In werklikheid roep hierdie teks ons op om in beweging kom. Dit roep ons op om betrokke te raak in God se koninkryk, fisies betrokke te raak – of dit beteken dat jy by ’n uitreikprogram van jou gemeente aansluit, en of dit slegs beteken dat jy vir mense wat dit nodig het fisies daar is. Sien dit dalk soos om ’n voorste sitplek te kry by die vertoning waar God mense se lewens aanraak en verander. Die vraag is net of jy bereid sal wees om aan die vertoning deel te neem wanneer die geleentheid daar is. En wanneer die geleentheid daar is, weet dat die Gees wat verandering bring reeds in jou is.
Ds Thomas Dreyer, Malelane
