Johannes 11: 25-27 (AFR2020)
Sommige mense sê hulle is bang vir die dood. Dalk voel jy ook bang vir die dood? Party mense sê hulle is nie. Maar die meeste mense is nogal bang om dood te gaan.
Ons ervaar soms, of sien dalk, hoe die menswaardigheid van só ’n persoon stelselmatig verminder. Die stadige agteruitgang van gees en liggaam, die pyne van ’n groeiende kanker, die verwoestende gevolge van vigs. Ons ervaar dalk, of is bang daarvoor, om ’n las vir jou vriende te word en beheer oor jou bewegings te verloor. Om oor gepraat te word, of met halwe waarhede oor gepraat te word, om onlangse gebeure te vergeet en die name van geliefdes te vergeet – dit alles en nog baie meer is wat ons regtig vrees.
Dit is nie verbasend nie dat ons soms sê: Ek hoop nie dit hou lank nie. Of: Ek hoop ek sal deur ’n skielike hartaanval sterf en nie na ’n lang pynlike siekte nie. Maar, wat ons ook al dink of hoop, die manier waarop ons sal sterf, is onvoorspelbaar en ons bekommernisse daaroor eintlik vrugteloos. Ons kan ons wel voorberei vir die dood. Om onsself voor te berei vir ons dood, is ’n tree vorentoe na ’n vol lewe.
Die dood, soos Jesus daaroor praat, is daardie oomblik waarin totale nederlaag en totale oorwinning een is. Die kruis waaraan Jesus gesterf het, is die teken van hierdie eenheid van nederlaag en oorwinning. Ek is die opstanding en die lewe. Jesus sê: Wie in My glo, sal leef, al het hy ook gesterf; en elkeen wat leef en in My glo, sal tot in ewigheid nooit sterf nie (verse 25-26).
Vandag kan ek en jy opnuut hierdie vraag hoor, ook aan ons: Glo jy dit? Hierop ’n oortuigde antwoord: Ja. Ek kan in Christus voluit lewe, al weet ek ek sal op ’n dag sterf. My belydenis van vertroue is dan ook: Ja, Here, ek glo dat U die Christus is, die Seun van God (vers 27). Ek kies om vandag in u teenwoordigheid te leef.
Dr Pierre Jacobs, Gaborone
