1 Tessalonisense 4: 13-18
Die meeste mense hou in tye van onsekerheid vas aan iets wat vir hulle hoop gee. Wanneer mense moedeloos is, soek hulle na iets wat vir hulle moed en hoop gaan gee. Nie te lank terug nie, in Covid-tyd, het die meeste mense in ’n stadium om verskillende redes gesoek na iets om aan vas te hou, gesoek na hoop vir die dag van môre. As ons kyk na die wêreld en die mense rondom ons, is die meeste op soek na iets wat vir hulle hoop kan gee, of hou hulle vas aan iets wat vir hulle hoop gee. Ons hoop as gelowiges lê in Jesus Christus wat vir elkeen van ons hoop kom gee het. Ja, ons kan dié hoop ervaar en uitleef.
Wanneer dit by tye van onsekerheid en die dood kom, wonder ons baie keer waarin ons hoop sal vind. Ons hoor nogal gereeld die woorde dat ons nie moet treur soos mense wat nie hoop het nie. Ons hoor dit wanneer ons by die graf van ’n geliefde staan. Wat sal dan daardie hoop wees waaraan ons moet vashou? Hoe huil ons met hoop?
Paulus gee aan die verontruste gelowiges versekering oor die wederkoms. Daar word ook vir die gelowiges die versekering gegee dat God troos. Met Jesus Christus se terugkeer, sal alle gelowiges vir altyd saam met die Here wees. Wanneer jy of jou geliefdes treur, is dit by God dat julle vertroosting vind, en in daardie troos is daar vir elke gelowige hoop. Daarom huil ons met hoop. Ons huil, maar ons hou vas aan ons hoop. Ons hoop troos ons.
In hierdie woorde in 1 Tessalonisense 4: 13-18 ervaar ons troos, en hoor ons ook hoe om mekaar te troos, wanneer ons geliefdes treur. Ons deel hierdie hoop wat ons in Jesus Christus het met ander mense. Ons kan in tye van onsekerhede en wanneer ons huil, vashou aan die hoop wat Jesus Christus vir elkeen van ons kom gee het.
Ds Natasha Smit, Nelspruit/Barberton
