Psalm 23: 4 (AFR2020)
Kan jy oorweeg om die dood te bevriend? Dit behels nie noodwendig ’n gemaklikheid met die finaliteit van die lewe nie. Tog kan ’n element van bevriend wees met die dood vir jou ook rustigheid bring. ’n Versekering oor lewe. Dit is ook belangrik om bevriend te raak met alle fasette van jou lewe. Bevriend met jou drome, bevriend met jou ideale, bevriend met jou identiteit, jou bewuste, en met jou onbewuste self.
Beklemtoon vir ’n oomblik hoe belangrik dit is om in vrede te kan leef met wie jy is, met waarmee jy tans besig is. So ook met die dood. Om voluit te kan leef, vra dat ons as mens bewus raak en realisties is oor elke faset van ons lewens, ook die dood.
Ons vrese lê baie keer in die donker, in die onbekende. Ook van die dood. Dit is hier waar ons volwassenheid tot die lig kom wanneer ons juis ook die donker kant van ons storie in ons selfwees integreer. Dit het vir my baie sin gemaak, aangesien ek redelik vertroud is met my eie neiging, en dié van ander, om die pynlike kant van die lewe te vermy. Ek ontken of onderdruk dit wat pynlik is. Ek het ’n diep gevoel, wat moeilik is om te verwoord, dat as ons regtig met die dood bevriend sou wees, ons vry mense sou wees. Soveel van ons twyfel en huiwering, ambivalensies en onsekerhede, hou verband met ons diepgewortelde vrees vir die dood. Ons lewens kan aansienlik anders wees as ons met die dood as ’n bekende gas, in plaas van as ’n dreigende vreemdeling, verband kon hou.
Wanneer ek dan lees Dit is u staf en u stok wat my gerusstel, dan praat ek nie gevaar weg nie, ek ontken nie dat ek ook in die dal van doodskaduwee gaan beweeg nie. Eerder bevriend ek die realiteit, met die wete, my Heer is met my. Die Here is my herder.
Dr Pierre Jacobs, Gaborone
