1 Korintiërs 15: 54-58 (AFR2020)
Om bevriend te raak met die dood, my geliefde broer en suster, gee ook vir ons opnuut die geleentheid om te getuig dat ons almal ten volle vertrou op die Here ons God. Ons is deel van nageslagte van God se belofte en die voorouers van generasies wat nog ná ons die blye boodskap gaan bring. Ons is nie meer verdwaald in die vrees vir die dood nie; inteendeel, ons is bewus van hoe die dood ook vir ons ’n poort is wat na ’n nuwe lewe lei.
Die wêreld se daaglikse nuusberigte laat jou ook soms twyfel of daar nog enige hoop oor is om van te getuig. Met soveel om oor negatief te wees – persoonlike veiligheid, diensverskaffing, werksekuriteit – verloor jy dalk ook hoop dat die dood enigsins iets anders gaan bied.
Tog het Jesus hierdie weg vir ons oopgemaak. Ons kies dus om Jesus te volg, geen ander nie. Wanneer ons dan na Jesus se lewe kyk, soos die apostel Paulus, kan ons ook leer by Jesus. Wanneer Paulus dan vra, Dood, waar is jou oorwinning? Dood, waar is jou angel? doen ons dit in die herinnering dat ons mens is, en ons menslikheid is nie die somtotaal van ons bestaan nie.
Dit is ’n keuse, maar ’n moeilike keuse. Die gebeure om ons en ons eie paranoïese gedagtes wil ons graag verlei sodat ons vrees vir die dood ons gedagtes, woorde en dade beheer. Maar kan ons kies om bevriend te raak met ons roeping soos Jesus gedoen het? Ons kan kies om as God se geliefde kinders te lewe in solidariteit met alle mense, met vertroue op ons uiteindelike wins. Ons is nie gister se kinders nie, maar ons is ook nie God se enigste kinders nie. Inteendeel, ons is bewus van talle nageslagte, so baie soos die sterre in die hemel, waarvan ons deel is.
My liewe mens, wees standvastig en onwrikbaar … weet dat julle arbeid in die Here nie vergeefs is nie (vers 58).
Dr Pierre Jacobs, Gaborone