Matteus 20: 1-16

Jesus gebruik die gelykenis om die mense van sy tyd, en ons, iets van God se barmhartigheid, liefde en genade vir God se mense te laat verstaan. In die gelykenis verwys die eerste arbeiders wat gehuur is waarskynlik na die Joodse leiers wat ongemaklik en ontevrede was met Jesus wat Hom besig gehou het met die laastes, en die laagste mense in die gemeenskap van daardie tyd. Die koninkryk van barmhartigheid en genade wat Jesus kom aanbied vir die mense, was vir hulle nie aanvaarbaar nie. Dit was vir hulle belangriker om deur die nakom van wette God se vergifnis te verdien. Hulle lewe in ’n wêreld waarin hulle glo jy kan net dit ontvang wat jy verdien.

Die gedagte van “beloning volgens verdienste” is nooit ver uit ons gedagtes nie, ten spyte daarvan dat ons in ons Protestantse tradisie bely dat ons deur genade alleen, deur geloof alleen, gered word. Ook ons dink soms dat ons God se liefde en genade moet verdien, dat ander dit moet verdien.

Die gelykenis leer ons dat God regverdig, goed en barmhartig is. Ons kan nie besluit vir wie God goed mag wees en hoe God genadig moet wees nie.

Kom ons wees bly en dankbaar omdat God regverdig, goed en barmhartig is en dat ook ons deur genade alleen die volheid van God se liefde mag ervaar. Kom ons hou vas aan die woorde van Gesang 244 vers 1: Alles, alles is genade, onverdiende guns alleen… En vers 2: Christus kom deur u ontferming, deur Hom reik U ons die hand. U neem sondaars in beskerming – liefde ver bo ons verstand. Christus red ons deur sy dade; Hy laat ons u liefde sien – liefde wat ons nooit verdien… En vers 3: Heer, u Gees beseël die waarheid dat ons nou u kinders is – ons verlossing is gewis.

Dr Annelie Botha, Universiteit van Pretoria / Kempten

Share via
Copy link
Powered by Social Snap