Lukas 2: 6-7
Christus is in ’n stal gebore en in ’n krip neergelê. Die rusplek van diere het eintlik die teater geword. Hy is gebore in die tuiste van die diere. Ons lees ook dat nadat Hy in die wêreld gekom het, Hy in ’n krip neergelê is. In die voerplek van diere. Hy kom vind ’n tuiste tussen diere. Diere wat eintlik niks van die evangelie weet nie. Hy kom lê in die hart van diere se lewens – daar waar hul kos is, dit wat hulle laat lewe. Want om uit die krip of voerbak te eet, is die diere se troos, hul lewe.
In die krip is die begin van Hoop in ’n hopeloosheid van sonde en haat. Maar die krip sê juis: Moenie moed verloor nie! Moenie dat die eensaamheid jou oorweldig nie! Hy is hier. Hy het gekom vir my en vir jou!
God laat ons nie in die steek nie, en so tussen en in die hart van diere, leer ken ons God se hart.
Die verdere oorlewering oor ’n krip is dat daar rondom Betlehem baie Levitiese herders was wat lammers grootgemaak het as offers. Die lammers wat geskik was by geboorte is dan onder geskeurde lappe laat lê in ’n krip, weg van wilde diere, sodat hulle later die offer kon wees. Daarmee is daar dus ’n verdere betekenis aan die krip. Christus was gereed om die Offerlam te word en moes aan die kruis sterf vir ons sondes. Krip word kruis!
Ds Lammert van Rooyen, Lichtenburg-Oos
