Psalms 42 en 43
Dit is deel van die lewe om te verlang. Ons weet wat dit beteken om te verlang: Dalk verlang jy na jou kinders – veral as hulle ver van die huis af is. Dalk verlang jy na geliefdes wat al oorlede is. Ons verlang na daardie mense wat op ’n tyd deel van ons lewens was, wat ons lewens verryk en gevul het, juis omdat ons hulle graag by ons sou wou hê. Dalk verlang ons na tyd wat verby is of verspeelde kanse. Hoe dit ook al sy, ons weet wat dit beteken om te verlang…
Maar wat van verlange na God? Smagting, hunkering, verlange na God se nabyheid? In hierdie tyd word ons bewus van ons verlange na God. Met al ons bestaande verlangens in die lewe, besef ons dat God ons middelpunt van verlange moet wees. Ons lees in Psalm 42: 2: Soos ’n wildsbok smag na waterstrome, so smag ek na U, o God. Smagting na God se nabyheid. Om dan vir seker te weet: God is naby – nader as ooit, die Heilige Gees lewe in ons. Dan kan ons ook saam met die Psalmdigter in Psalm 43: 5 vryuit getuig: Ja, ek sal weer vir U ’n loflied sing. U is my helper en my God!
Daarom is ons gebed die woorde van Gesang 163: Soos ’n wildsbok wat smag na water, smag my siel na U, o Heer. U alleen is my hartsverlange en ek bring aan U die eer. U alleen is my bron van krag; in U teenwoordigheid wil ek wag. U alleen is my hartsverlange en ek bring aan U die eer. Amen.
Ds Rudi Janse van Rensburg, Swellendam
