Johannes 20: 19-23:
Het jy geweet dat daar in die Bybel twee vertellings van Pinkster is? Die bekende en amper oorverdowende verhaal in Handelinge 2 waar die Heilige Gees uitgestort word – Lukas se beskrywing in Handelinge is gebaseer op die vertelling in Eksodus 20. En dan vind ons die vertelling in Johannes 20 – dalk amper nog ’n groter en meer oorverdowende narratief as die een met vuur en rukwinde en aardbewings in Handelinge.
Die Johannes-vertelling van die Pinksterfeesviering was nogal stil. Johannes wou nie die bure pla nie, skryf ’n geleerde. Dit was in ’n huis in Jerusalem. Sommige van die dissipels was daar. Jesus is gekruisig en het gesterf, en nou is Hy weer lewendig. Die deur is gesluit. En die dissipels het onmiddellik bang geword, word daar vertel. Wat gaan van ons word? Alhoewel die deur nie oopgemaak is nie, was Jesus ewe skielilk daar. Vrede vir julle! En hulle kon nie eens ’n oog knip nie. Hulle was nie seker wie hier voor hulle was nie. Dan wys Jesus vir hulle sy hande se spykerwonde en die sy waar die spies deurboor het. Hulle herken Hom en hulle is bly: Dit is die Here! Jesus sê weer: Vrede vir julle! Dié keer is sy groet vir hulle ’n belangrike seën: Soos die Vader My gestuur het, stuur Ek julle ook.
Dan gebeur iets eienaardig: Jesus blaas oor hulle. Dit is nie ’n natuurfrats of ’n rukwind nie, maar ’n menslike asemteug. ’n Menslike geblaas: Ontvang die Heilige Gees! Hierdie was óók Pinkster, maar in plaas daarvan om dit te beskryf teen die agtergrond van Eksodus 20, beskryf Johannes dit teen die agtergrond van Genesis 2: 7 – ’n nuwe skepping, ’n lewensasem.
Hulle was ’n deurmekaar spulletjie, maar Jesus het oor hulle geblaas en gesê: Ontvang die Heilige Gees! En hierdie bondetjie het kerk geword. Hulle het kerk geword wat God loof en prys en uitgaan en ander mense dien. Die wêreld kan na ons kyk en vra, wie is hierdie mense? Ons is mense oor wie God geblaas het. Die kerk ontvang die lewensasem van God.
Dr Hein Delport, Swartkop
