Handelinge 2: 43-47

Lukas stel hier in sy eie tyd ’n model van die kerk voor. Die tyd is Pinkster! ’n Fees wat nie net die vroëe oes vier nie, maar ook God se openbaring aan die volk op die berg Sinai. Die apostels het gepreek, getuig van die opstanding en die kruisiging van Jesus. Ons hoor die boublokke: evangelisasie, volgelingskap, rentmeesterskap, lofprysing. Lukas voeg by dat hulle van huis tot huis die gemeenskaplike maaltyd gehou het. Dit is amper asof die skrywer homself onderbreek in die middel van die ekklesiologiese kenmerke om te sê dat die mense in die kerk ook moes eet.

As iemand vandag vir my sou vra om ’n eenvoudige prentjie te teken van die kerk, sou ek waarskynlik ’n vierkantjie geteken het met ’n driehoek en ’n kruis bo-op. Maar wanneer Lukas die kerk teken, teken hy ’n kostafel. Meer nog, Jesus by die tafel. Jesus het so baie mense tydens die maaltyd geleer oor die kerk.

In die huis van Maria en Marta, so tussendeur die geklingel van potte en panne, het Hy oor die koninkryk gepraat. Toe hy eenkeer ’n gas was in ’n huis, het Hy die res van die gaste gewaarsku om nie aan die hoof van die tafel te wil sit nie. In ’n stadium was Hy by ’n feesmaal en het Hy die ander geleer watter tipe gaste hulle moet nooi. Hy het vertel van die feesmaal van die verlore seun. Tydens ’n maaltyd saam met sy vriende het Hy vertel van sy dood wat sou kom. Selfs na Jesus se dood het Jesus verskyn aan twee mense op pad na Emmaus. Dit was met die maaltyd dat hulle vir Jesus herken het.

Hoekom is dit vir Lukas so belangrik om die prentjie te teken van die kerk met die kerk wat alweer aan tafel sit? Want vir Lukas was die deel van kos die basiese definisie van wat dit beteken om kerk te wees. Wat is op die spel hier? Alles, volgens Lukas. Ons kan nie afgesonderd eet nie. Ons kan nie eenkant by ’n ander tafel eet nie. Dit is dan dat jy die kerk begin vernietig. Die kerk is ’n groep mense wat saam kan eet. Dit is waar die kerk bestaan!

Dr Hein Delport, Swartkop

Share via
Copy link
Powered by Social Snap