Habakuk 3: 17-18
Al sou die vyeboom nie bot nie en daar geen druiwe aan die wingerde wees nie, al sou die olyfoes misluk en die lande geen oes lewer nie, al sou daar geen kleinvee in die kampe meer wees nie en die beeskrale sonder beeste wees, nogtans sal ek in die Here jubel, sal ek juig in God, my Redder.
Habakuk erken die gebrokenheid van die wêreld. Alles lyk nie altyd net voorspoedig nie. Inteendeel, soms gebeur daar iets wat dit laat voel asof ons hele wêreld inmekaar val, waar dit voel of daar geen hoop meer is nie. Dit is maklik om verlore te raak in die hopeloosheid wat ons rondom ons sien. Ons lewe in ’n gebroke wêreld. Dit is die realiteit.
Maar vir Habakuk is dit nie die enigste realiteit nie. Daarom gee Habakuk vir ons ’n woord wat ons baie help. Nogtans. Die wêreld is ’n stukkende plek, maar nogtans… Die wêreld maak seer, maar nogtans… Ek het nie meer hoop in die toekoms nie, maar nogtans… Nogtans sal ek in die Here jubel, sal ek juig in God, my Redder.
Mense hou van kla. Soms is ons reg om te kla oor die gebroke wêreld rondom ons. Maar vandag daag Habakuk my en jou uit om ’n woord by te voeg: Nogtans.
Gebed
Here, ons raak so maklik verlore in negatiwiteit. Maar nogtans kan ons op U vertrou. Help ons om altyd, onder alle omstandighede te juig in U. Amen.
Ds Lisa-Mari Prinsloo, Centurion-Oos
