Johannes 19: 40 (AFR2020)
Hulle het toe Jesus se liggaam geneem en dit saam met geurige speserye in linnedoeke toegedraai, soos dit die Jode se gebruik is by ’n begrafnis.
Die Evangelie van Johannes vertel vir ons van die voorbereiding van Jesus se liggaam na sy afsterwe. Die gebruik van reukmiddels in hierdie proses bied ’n rykdom aan simboliek en sensoriese ervaring wat diepe nadenke ontlok.
Stel jou die oomblik na die kruisiging voor waar die stilte oor Golgota neerdaal. Die lug is miskien nog swaar van die geure van bloed en sweet. Getuienisse van die wrede gebeure wat pas plaasgevind het. In hierdie rou atmosfeer begin ’n nuwe geur geleidelik oorheers – die soet, deurdringende aroma van mirre en aalwyn.
Hierdie reukmiddels, tradisioneel gebruik om eer te betoon en die reuke van ontbinding te onderdruk, dra nou ’n dubbele betekenis. Aan die een kant is dit ’n gebaar van liefde en respek vir die oorledene, en aan die ander kant herinner dit ons aan die offer wat Jesus gebring het. Soos die reuke die lug vul, kan diegene wat teenwoordig is nie anders nie as om dieper na te dink oor die betekenis van die dood wat hulle so pas aanskou het.
Die soetheid van die reukmiddels teen die agtergrond van die dag se gebeure skep ’n skerp kontras. Dit is ’n herinnering aan die lewe te midde van die dood, aan hoop te midde van wanhoop. Vir die volgelinge van Jesus en vir ons vandag, verteenwoordig die reuk van hierdie middels die belofte van opstanding – die aankondiging dat die dood nie die laaste woord het nie.
Deur ons te fokus op die reuk, word ons uitgenooi om na te dink oor hoe Jesus se offer alle aspekte van ons lewens beïnvloed. Net soos die reuk van die reukmiddels die lug van Golgota vul, so vul die geur van Jesus se offer ons lewens. Dit herinner ons aan sy teenwoordigheid en invloed in elke ervaring van verlies en herstel.
Dr Deon du Toit, Pierneef / Hervormde Teologiese Kollege
