Psalm 8
Psalm 8 is ’n pragtige lied van Dawid wat ons herinner aan die majesteit van God en die wonder van sy skepping. Dit begin en eindig met dieselfde lofprysing: Here, ons Here, hoe wonderbaar is u Naam oor die hele aarde. Dawid se verwondering oor God se grootheid is tasbaar en dit nooi ons uit om saam met hom stil te staan en God se heerlikheid te bewonder.
In verse 4-5 vra Dawid: As ek u hemel aanskou, die werk van u vingers, die maan en die sterre waaraan U ’n plek gegee het, wat is die mens dan dat U aan hom dink, die mensekind dat U na hom omsien? Hierdie woorde weerspieël ’n gevoel van nederigheid en verwondering. Dit is verstommend dat God ons raaksien en omgee vir ons. Dit laat ons besef hoe groot God se liefde en sorg vir ons werklik is. Dawid herinner ons verder aan die unieke posisie van die mens in die skepping: U het hom net ’n bietjie minder as ’n hemelse wese gemaak en hom met aansien en eer gekroon, U laat hom heers oor die werk van u hande. U het alles aan hom onderwerp (verse 6-7). Hierdie verse beklemtoon die waardigheid en verantwoordelikheid wat aan die mens gegee is. God het ons ’n spesiale plek gegee in sy skepping, ons bekroon met eer en ons die taak gegee om oor die aarde te heers. Dit roep ons op tot verantwoordelike rentmeesterskap van die wêreld rondom ons.
Psalm 8 herinner ons aan die grootheid van God en die eer wat Hy aan die mens gegee het. Dit is ’n oproep tot lofprysing en dankbaarheid, maar ook tot verantwoordelike en liefdevolle versorging van die skepping. Wanneer ons die sterrehemel aanskou en ons plek in die wêreld oorweeg, mag ons altyd onthou dat ons deel is van God se groot en wonderbaarlike plan. Laat ons, soos Dawid, die Here se Naam oor die hele aarde verkondig en Hom loof vir sy grootheid en goedheid.
Ds Gustav van Zyl, Phalaborwa