Efesiërs 3: 14-21; Hebreërs 11: 1-2
Dat Christus deur die geloof in julle harte sal woon (Ef 3: 17).
Daar is mense wat sê dat geloof die wêreld ’n komplekse plek maak en dat geloof net te ingewikkeld is om te verstaan. Dalk lê daar ’n waarheid in hierdie stelling, maar dan moet ons wonder hoekom.
Die werklikheid is dat die kerk as ruimte waar ons ons geloof uitleef, asook die keuse om in God te glo, nie meer deur almal gerespekteer word nie. Mense skroom nie om gelowiges te kritiseer en selfs te verkleineer nie. Hierdie dinge dra daartoe by dat mense nie meer openlik oor hul verhouding met God wil praat nie.
Maar hoe groter die stilte oor God raak, hoe harder skree die wêreld wat Hom nie wil ken en eer nie, vir meer. Hoe meer ek en jy daarvan wegskram om Hom openlik te bely, hoe meer ons toegee aan die eise om nie sy Naam uit te dra nie, hoe meer word dié eise, totdat daar later niks meer oor is nie. Net stilte waar die stemme wat Hom moes prys, weggekwyn het.
Wanneer Christus in ons harte woon en ons seker is van die dinge waarop ons hoop, sal ons met lof daaroor getuig. Ons geloof is geanker in die God wat hemel en aarde gemaak het, in Jesus Christus, die Seun van God wat mens geword het en onder mense kom woon het om sy redding aan hulle te bring. Ons geloof is geanker in die belofte van God se Gees, wat as Waarborg en Voorspraak ons verseker dat Hy by ons sal wees tot in alle ewigheid.
Geloof is om te glo, te hoop, te bid, te wag, te dien en te bely. Dit is om staande te bly te midde van die oorverdowende geraas wat jou stem wil stil maak en jou getuienis wil ontken. Geloof is jy wat geanker bly en kies om te dien in eenvoud. Geloof is wanneer ons die stem wat ons wil stil maak, herinner: Hier’s ’n God om in te glo! (VONKK 404).
Ds Jaco Vogel, Rooihuiskraal
