Markus 15: 39 (AFR2020):
Toe die centurio, wat reg oorkant Hom gestaan het, Hom sy asem so sien uitblaas, sê hy: “Hierdie man was werklik Seun van God!”
As ons ons in die sandale van die hoofman plaas, staan ons reg voor Jesus. Ons oë sien nie net nog ’n man wat sterf nie: Ons sien ’n figuur wat kalmte, vrede en vergifnis uitstraal te midde van ondenkbare pyn en lyding. Die donker wolke trek saam en die aarde voel onstabiel onder ons voete. Dit kom voor of die natuur self treur by die dood van hierdie ongewone man.
Die hoofman, wie se daaglikse roetine die toesig van teregstellings insluit, sien iets wat sy begrip en verwagtinge oorskry. Sy uitroep Hierdie man was werklik Seun van God! is nie bloot ’n erkenning van onskuld nie, maar ’n diepe geestelike ontwaking. Wat het hy in Jesus se laaste oomblikke gesien wat so ’n radikale verklaring ontlok het?
Dalk was dit die manier waarop Jesus sy lyding hanteer het sonder bitterheid, met ’n stil waardigheid wat gesê het Hy dra hierdie las vir ’n groter doel. Of dalk was dit die ongewone tekens in die natuur – die duisternis oor die land, die skeur van die tempelvoorhangsel – wat die hoofman se oog gevang en sy hart geraak het.
Deur ons fokus te beperk tot wat ons sien, word ons herinner aan die krag van getuienis. Soms is dit nie die groot verklarings of die dogmatiese sekerhede wat ons die meeste aanraak nie, maar die eenvoudige, eerlike reaksie van een mens wat die waarheid sien en dit erken, selfs in uiters moeilike omstandighede. Ons kan ook soos die hoofman kies om verby die oppervlakkige te kyk en die dieper waarhede wat voor ons oë afspeel, te erken en te omhels.
Dr Deon du Toit, Pierneef / Hervormde Teologiese Kollege
