Lees 1 Petrus 2: 1-10
Laat julle as lewende stene opbou tot ’n geestelike huis, om ’n heilige priesterdom te wees en geestelike offers te bring wat deur Jesus Christus vir God welgevallig is. (1 Petrus 2: 5, AFR83)
Die Skrif gebruik dikwels pragtige beelde om God se werk op aarde te beskryf. Een van die mees ontroerende beelde is dié van ’n gebou, spesifiek ’n tempel – God se woonplek op aarde. In Bybelse tye was die skoonheid en grootheid van geboue bewonderenswaardig. Die tempel was ’n monument vir God se heiligheid en grootheid.
Vandag besef ons dat dit nie meer gaan oor ’n fisiese gebou van rots en stene nie, maar oor mense. In 1 Petrus 2: 5 word gelowiges lewende stene genoem – aktiewe stene vir die bou van ’n tempel. Ons is nie net passief nie; ons leef en werk deur die Gees van God se genade. Christus is die hoeksteen waarop ons die fondament vorm.
Die tempel was die plek waar God se teenwoordigheid sigbaar was. So word die kerk ’n plek waar God deur ons lewe uitgedra word — ’n lewende, dinamiese uitdrukking van Christus. Ons word uitgenooi om lief te hê soos Christus, te vergewe soos Hy, en soos Hy uit te reik na mense.
Daar is egter ’n uitdaging. Die gemeentes in Klein-Asië het gely onder vervolging en mishandeling. Daar was byvoorbeeld ’n verbod daarteen om met Christene handel te dryf. Ons lewe ook in ’n tyd waarin die waardes van die Christelike geloof aangeval word. Ons gemeenskappe moet ’n lewende bewys wees van Christus se lewe, ’n gebou van lewende stene. In tye van vervolging en uitdaging, sê Petrus, moet ons antwoord nie geweld of haat wees nie, maar liefde, vergifnis en verdraagsaamheid, soos Christus die voorbeeld gestel het.
Hierdie opdrag begin in ons klein gemeenskappe soos die huisgesin, en strek dan uit na die groter samelewing waarin ons leef – die gemeente, die kerk, die werkplek en die samelewing. Ons bou ’n tempel van hoop, liefde en geloof deur liefde en geregtigheid. Ons kan standvastig bly deur Christus se voorbeeld te volg.
In hierdie “tempel” – ’n gemeenskap van lewende stene – gaan dit nie meer oor myself nie, maar oor hoe my lewe saam met dié van ander Christene, Christus projekteer. Die skoonheid lê nie in individuele stene nie, maar in die groter geheel van die kerk. Kom ons wees lewende stene in die geestelike gebou – ’n tempel vir God.